آشنایی با مواد نسوز آجر آجر AOD DOLOMITE

رشد مواد آجری دولومیت AOD

قبل از دهه 1980 ، از مواد نسوز مختلفی به عنوان آجرهای Tuyere کوره AOD بدون نتایج رضایت بخش استفاده می شد ، بنابراین از مواد نسوز منیزیم کلسیوم استفاده می شد. نسوزهای منیزیم کلسیم ، به ویژه آجرهای دولومیت ، حاوی مقدار زیادی CAO هستند و به تدریج به نتایج خوبی رسیده اند. در آن زمان ، هنگامی که مواد نسوز مبتنی بر منیزیم-کلسیوم روی کوره های AOD استفاده می شد ، آجرهای منیزیم کلسیم کلسیم بیشتر با توجه به اینکه دولومیت به راحتی هیدراته می شود و مقاومت خوردگی سرباره به اندازه آجرهای MGO-DOLOMITE مناسب نبوده است. واد

در اوایل استفاده از نسوزهای مبتنی بر منیزیم کلسیم بر روی کوره های AOD ، مشاهده شد که یک لایه بسیار متراکم "سنگ مرمر" بین سطح گرم (سطح کار) و لایه آجری اصلی وجود دارد و ضخامت آن بسته به متفاوت است در نوع استفاده ، معمولاً در بین 25 تا 100 میلی متر. در عین حال ، این واقعیت که ترک های پشت سطح کار تا حدی بهبود یافته نیز مشاهده شده است ، مانند ترک های تشکیل شده پس از سطح کار به دلیل تبلور مجدد CAO در ترک ها به عنوان سطح کار به سمت داخل بهبود یافته است.

اهمیت این یافته این است که تبلور مجدد F-CAO در نسوزهای مبتنی بر MG-CA باعث می شود ترک ها در خدمات بهبود یابد و شکل گیری یک سطح کار بسیار متراکم را که باعث نفوذ سرباره و فرسایش می شود ، ترویج می کند.

این نشان می دهد که نسوز مبتنی بر منیزیم کلسیم که در کوره AOD مورد استفاده قرار می گیرد ، فقط می تواند اثر استفاده بهتری داشته باشد در صورتی که حاوی مقدار زیادی F-CAO باشد. در حالی که یک ماده با نسبت CAO/MgO کم تمایل به بهبود مقاومت سرباره دارد ، همچنین تمایل دارد که باعث تغییر در خصوصیات فیزیکی مواد در هنگام استفاده شود و مقاومت مواد را در برابر اسپال زدن کاهش می دهد.

در اوایل دهه 1980 ، ژاپن یک آجر دولومیت Cao-Magnesium را با CAO ذوب شده به ماتریس اضافه کرد.

در مقایسه با آجرهای دولومیت مرده مربوطه ، آجرهای ساخته شده از دولومیت ذوب شده دارای انقباض گرمایش کمتر و مقاومت در دمای اتاق هستند ، به این دلیل که دمای شلیک کافی نیست.

ریزساختار آجرهای دولومیت ذوب شده ، پیوند سرامیکی کم را نشان می دهد ، و فقط در طی فرآیند شلیک ، تماس کمی بین ذرات ریز و ذرات درشت ایجاد می شود. در حالی که پیوند سرامیکی در آجرهای دولومیت مرده حاکم است. این دلیل داخلی خصوصیات بدنی مختلف این دو است.

آجرهای منیزیم کلسیوم برای کوره های AOD معمولاً از مواد اولیه با خلوص بالا ساخته شده و در دمای بالاتر از 1750 درجه سانتیگراد شلیک می شوند ، بنابراین تخلخل آنها کم است و انقباض با درجه حرارت بالا اندک است.

نسوزهای آجری د دولومیت AOD مضراتی

معایب اصلی آجرهای دولومیت شلیک شده در کوره های AOD عبارتند از:

1. فرسایش ناپیوسته در هنگام استفاده رخ می دهد.

2. مقاومت لایه برداری نسبتاً ضعیف است.

هنگامی که از آجرهای دولومیت در کوره های AOD استفاده می شود ، دو ضرر معمولی را نمی توان با اشباع آسفالت برطرف کرد. این امر به این دلیل است که ماتریس آجرهای دولومیت شلیک شده آسفالت مورد استفاده در کوره AOD به صورت انتخابی فرسایش می شود و تخلخل ظاهری افزایش می یابد.

در حین بهره برداری از کوره AOD ، از دست دادن انتخابی اجزای ماتریس آجرهای دولومیت آسفالت و آتش سوزی منجر به افزایش تخلخل و یک ساختار سست می شود که دلایل اصلی فرسایش سریع این نوع آجر دولومیت است. واد با این حال ، ترکیب سرباره غوطه وری اندک است ، و در قسمت نسبتاً کم عمق متوقف می شود (اگرچه C باقیمانده در سمت صورت کمی کمتر است ، کل مبلغ باقیمانده 1.4 ٪ تا 2.3 ٪ است که هنوز هم خوب است). از طرف دیگر ، سرباره در آجر دولومیت شلیک شده با آسفالت آغشته نشده است ، بسیار آغشته و متراکم است.